"Death on the Nile"

Boekverslag 3 van Sharonna

1. Beschrijvingsopdracht.

a) Complete titelbeschrijving:
A. Christie, Death on the Nile. Londen 1993 (24ste druk)
b) Motivatie van boekkeuze:
Ik heb voor dit boek gekozen, omdat Agatha Christie een erg bekende schrijfster is. Zij staat bekend als koningin van de misdaad en schrijft veel detectives, zij heeft er al 80 geschreven.
Ik vind detectives interessante en spannende boeken om te lezen. Ook vond ik de achterflap van het boek aansprekend. De korte omschrijving van een meisje dat alles had wat haar hartje begeerde, tot dat zij haar leven verloor... Deze omschrijving roept verwachtingen op.
c) Korte weergave van de inhoud:
Het boek ‘Death on the Nile’ bevat erg veel personages, hieronder een korte beschrijving:
- Hercule Poirot: een klein, grappig uitziende man en een zeer slimme detective.
- Kolonel Race: een oude, slimme vriend van Poirot.
- Linnet Ridgeway: een mooie, blonde en zeer rijke vrouw van 20 jaar oud.
- Jacqueline de Bellefort: een donker typetje, de langste vriendin van Linnet.
- Simon Doyle: een lange, simpele man. De verloofde van Jacqueline en later de man
van Linnet.
- Louise Bourget: de dienstmeid van Linnet.
- Mrs. von Schuyler: een oude, lelijk vrouw, gek op Linnet’s parels.
- Mrs. Bowers: de zuster van Mrs von Schluyer, waar zij niet gelukkig mee is.
- Mrs. Robson: een grote, jonge, vrouw, nichtje van Mrs von Schluyer.
- Jim Fanthorp: een rustige, intelligente man.
- Dr. Ludwig Bessner: een Duitse dokter.
- Mrs. Salome Otterbourne: een charmante vrouw en schrijfster.
- Rosalie Otterbourne: de dochter, ze is een beetje een jaloers type.
- Mrs. Allerton: een vrouw van rond de 50.
- Tim Allerton: haar zoon, een lang en donker type.
- Mr. Ferguson: hij heeft een hekel aan mensen die te veel geld hebben.
- Andrew Pennington: de ‘oom’ van Linnet, haar voogd en advocaat. Hij wil bezit krijgen
van Linnet’s geld.

Linnet Ridgeway is een zeer rijke vrouw, ze gaat naar haar nieuwe huis, ‘Wode Hall’, waar haar vriendin Jackie is, haar langste vriendin, maar erg arm. Ze verteld Linnet dat ze verloofd is met Simon Doyle, een arme, doodnormale man. Zij smeekt Linnet om hem een baan te geven, dus hij wordt opzichter van het landgoed. Hij en Linnet worden verliefd en zij besluiten te trouwen. Zij gaan op huwelijksreis naar Egypte.
Jackie heeft een verschrikkelijke hekel gekregen aan Linnet, omdat zij haar toekomstige man gestolen heeft, zij besluit hen te volgen waar ze ook maar heen gaan.
Eenmaal in Egypte ontmoeten Linnet en Simon de detective Hercule Poirot, zij vertellen hem over Jackie en hij probeert hen te helpen. Hij ontmoet Jackie en probeert haar ervan te overtuigen dat zij hen moet vergeten en niet langer moet achtervolgen. Maar zij negeert dit.
Linnet, Simon, Poirot en alle andere personages (ook Jackie) gaan een luxe cruise maken op de Nile met een stoomboot.
De eerste avond probeert Pennington, de voogd van Linnet, haar een papier te laten ondertekenen, zodat hij macht krijgt over haar geld. Dit wordt gelukkig voorkomen door haar intelligentie. Dan brengen de passagiers een bezoekje aan de prachtige tempels. Er zijn gezellige gesprekken tussen een aantal van hen. Linnet en Simon staan bij een pilaar, opeens valt er een groot stuk naar beneden. Gelukkig sprongen zij net op tijd weg. Het kan bijna geen ongeluk zijn, het lijkt opzet. Wanneer zij de tempels direct willen verlaten, komt Jackie opeens te voorschijn.
’s Avonds, na het diner, blijven regelmatig passagiers hangen in de gemeenschappelijke ruimte, de salon. Deze avond waren Linnet, Simon, Pennington en Race (een goede vriend van Poirot) aan het bridgen. Jim Fanthorp leest een boek en Cornelia is bezig met een handwerkje. Jackie komt binnen en begint opmerkingen te maken, bedoeld voor Simon. Zijn bridgepartners besluiten te gaan slapen, net als Linnet. Simon zou later volgen. Jackie, die inmiddels dronken is, wil Cornelia gaan vertellen wat voor een persoon Simon is, maar hij wil dit tegen houden. En plotseling, vanuit het niets, schiet Jackie op Simon. Cornelia en Jim schieten te hulp. Jackie is helemaal overstuur en Simon verteld dat zij niet alleen mag worden gelaten. Mrs. Bowers wordt geroepen om zich over Jackie te bekommeren. Ondertussen wordt ook Dr. Bessner gehaald om Simon te verzorgen.
De volgende morgen ontdekt Louise Bourget, de dienstmeid van Linnet, dat zij dood is. Een schot in haar hoofd. Er staat een grote ‘J’ op de muur. Dit zorgt ervoor dat iedereen denkt dat Jacqueline het gedaan heeft. Poirot en Race bespreken de zaak, zij willen uitvinden wie haar vermoord heeft. Poirot vindt vreemde nagellak in de kamer van Linnet.
Die dag ondervragen zij vele passagiers of zij iets hebben gehoord of gezien. Het gesprek met de dienstmeid is verdacht, zij zegt: “If I had been unable to sleep, if I had stayed on deck, than perhaps I could have seen the murderer enter or leave madame’s cabin.” Ook vraagt Poirot haar of zij weet waar Linnet’s parels zijn, deze blijken ook verdwenen.
Wanneer beide mannen een gesprek hebben met Mrs. Von Schuyler op het dek van de boot, komt een van de bemanningsleden met de stola van mevrouw, zij was deze al kwijt. Dan blijft dat het pistool waarmee Linnet vermoord is, hierin gewikkeld zit. Het wapen is gevonden, maar er zijn nog steeds twee resterende zaken, de parels en de moordenaar. Opeens zijn de parels weer terug. De mannen besluiten de hut van Pennington te onderzoeken, tussen de papieren die door Linnet getekend zouden moeten worden, ligt een vuurwapen.
Dan komt Jackie de mannen opzoeken, zij wil Simon zo graag spreken, hem vertellen hoe veel het haar spijt. Later herinnert Race zich iets belangrijks, Jackie kwam later de eetzaal veel later binnen en totaal buiten adem. Een bemanningslid roept de beide mannen, Louise Bourget is vermoord, haar keel is doorgesneden. En tussen haar vingers heeft zij een briefje van duizend. Zij zou de moordenaar gechanteerd hebben en haar woorden van die middag worden opnieuw naar boven gehaald. Het was juist wel gebeurd, ze was op het dek gebleven en had de moordenaar gezien.

Dan bedenkt Poirot zich iets zeer belangrijks, hij realiseert zich dat ze de hele tijd in de verkeerde richting gedacht hebben. Toen het lichaam van Linnet weggehaald werd kwam Mrs. Otterbourne, zij wilde de mannen vertellen dat zij de moordenaar van Louise gezien had. Juist wanneer zij de naam wil zeggen, wordt zij dood geschoten, uit de richting van de deur. Er is niemand te zien, alleen het wapen van Pennington.
Poirot beveelt iedereen naar de salon te gaan, hij praat over iedereen en iedereen’s motief. Speciale dingen komen naar boven. Zijn slechte wijn, dat hij anders had geslapen die nacht, het zachte geren dat Race had gehoord, de stola van Mrs. Von Schuyler, de vreemde nagellak, die geen nagellak maar rode inkt bleek te zijn. Hij legde de nadruk op de woorden van Lousie, waaruit moest blijken dat zij iets van de moordenaar van Linnet af wist. Zij wilde hints geven, de moordenaar moest dus aanwezig zijn en de enige aanwezige behalve zij zelf en beide mannen, was Simon. Hij zou Linnet vermoord hebben.

De hele theorie achter de moorden werd uitgewerkt. Het schot van Jackie zou Simon gemist hebben, de kogel zou de poot van de stoel waar hij op zat geraakt hebben. Doordat Simon deed alsof het raak was, zou niemand hem verdenken. Toen er hulp gehaald werd, zou hij het pistool onder de sofa vandaan hebben gehaald, zijn schoenen uit gedaan hebben, snel langs stuurboord gerend zijn, de hut van zijn vrouw zijn binnen gegaan, naar haar toe zijn gekropen en haar door het hoofd hebben geschoten. Terug zijn gerend, het wapen in de stola hebben gewikkeld, een kogel in zijn eigen been hebben geschoten, neer zijn gevallen op de sofa en het wapen, gewikkeld in de stola, uit het raampje hebben gegooid. Door de kogel in zijn been had een zeer geloofwaardige alibi. Ook Jackie had een alibi, zij was helemaal overstuur van haar schot en werd dus bewaakt door Mrs. Bowers.
Niemand gelooft dat Simon dit allemaal gepland zou hebben, dat had hij ook niet, degene die dat had gedaan was Jackie. Op een gegeven moment zou hun plan mislopen, Louise had Simon de hut van zijn vrouw zien binnengaan, ze heeft hem gechanteerd. Simon zou hebben opgemerkt dat Louise hem had gezien en zodra hij de kans krijgt verteld hij dit aan Jackie. Ze vermoord Louis met een van Dr. Bessner’s messen. Het moment waarop zij later en buiten adem de eetzaal binnen komt. Wanneer Mrs. Otterbourne wil vertellen dat zij gezien heeft wie Louise vermoord heeft, (aan Race, Poirot en Simon) is Simon hard aan het schreeuwen. Dit was om Jackie te waarschuwen, zij is snel de hut van Pennington binnen gerend, heeft zijn wapen gepakt en Mrs. Otterbourne neergeschoten. Zo hadden Jackie en Simon beiden een alibi. In het begin ontkennen zij ook, later heeft Simon toe. En Jackie komt naar Poirot om met hem te praten. Zij verteld hem het verhaal. Zij en Simon waren erg verliefd, Simon wilde altijd al grote dingen hebben, maar had geen geld. Toen verloor hij ook nog zijn baan. Dan geeft Linnet, waarvan zij beweerd echt gehouden te hebben, hem een baan. Volgens haar deed Linnet er alles aan om Simon af te pakken. Simon vond haar verschrikkelijk, ze zag er goed uit, maar was veel te bazig. Het enige waar hij van hield was haar rijkdom. Misschien moest hij maar met haar trouwen. Dit wilde hij niet, hij vertelde Jackie dat zij de enige was die hij wilde. Dan bekijkt hij het van een andere kant, als hij geluk zou hebben, zou hij met haar trouwen en zou zij na een jaar sterven en haar geld aan hem achterlaten. Jackie bedenkt een plan en wil er voor zorgen dat zij beiden een alibi zouden hebben. Het enige waar zij blij om was, was dat zij ‘it’ (Linnet vermoorden) niet hoefde te doen, dit zou zijn simpelweg niet kunnen. Toen Simon dit gedaan had, wilde hij Jackie spreken, hij vertelde haar dat Louise het gezien had en dat Jackie haar zou moeten vermoorden. Zij was totaal verschrikkelijk bang, maar deed het. Maar nog waren zij niet veilig, Mrs. Otterbourne had het gezien. En daarna handelde zij in een flits.
Later zegt Simon haar dat het hem spijt, maar dat maakt haar niet uit. Dan haalt zij opeens haar pistool (een van de twee) te voorschijn. Schiet Simon dood. En enkele seconden daarna haarzelf, na een lach te hebben geworpen naar Poirot. Een liefdesgeschiedenis, eindigend in een tragedie.

2. Verdiepingsopdracht.

Een brief aan de hoofdpersoon:

Hallo Hercule,

Je dacht vanaf het begin af aan al dat Jacqueline iets zou gaan uitvoeren, misschien wel uit wraak. Toch werd je tijdens het onderzoek op het verkeerde pad gezet, zij was overstuur omdat zij Simon geschoten had en Mrs. Bowers was de hele tijd bij haar aanwezig geweest. Zij was niet in staat om Linnet te vermoorden. Maar het was Jacqueline ook niet, het was Simon. Had je verwacht dat hij zijn eigen vrouw zou vermoorden? Ik had het nooit verwacht, ook niet dat Jacqueline en Simon samen het plan zouden hebben bedacht. Maar achteraf gezien hadden zij best een goede strategie, zij hielden ongelofelijk veel van elkaar, alleen een wens ontbrak en dat was geld. Doordat Simon met Linnet zou trouwen en haar later zou vermoorden, zou hij veel geld krijgen. Dit zou hem en Jacqueline erg gelukkig kunnen maken. Uiteindelijk waren zij allebei ongelukkig en heeft Jacqueline Simon en haarzelf doodgeschoten.
Ik vind dat jouw theorie, die je op een gegeven moment ging uitwerken hierover, erg goed is. Erg slim en professioneel bedacht ook.
Maar hoe kwam je er op een gegeven moment achter dat je daarvoor in een totaal verkeerde richting aan het denken en onderzoeken was? Want je heb bijna alle passagiers ondervraagd en enkele hiervan stonden op het verdachtenlijstje, zoals Andrew Pennington, Rosalie, Mrs. Von Schuyler (zij die ook de parels gestolen zou hebben), Louise Bourget (die na Linnet werd vermoord) en Ferguson. De brief die je geschreven had was ook erg goed en precies. Je gaf motieven voor de moord, zoals het willen roven op haar bezit of het vermoorden wegens haatgevoelens. In deze brief schreef je dat Cornelia, Jim, Simon en Jacqueline de enigen waren met een alibi. Waarom was je daar toen echt zeker van, of vertelde je gevoel je al dat het alibi van de twee moordenaars niet klopte? Maar kon je dit nog niet naar buiten brengen, omdat je dit natuurlijk nog niet zeker wist?

Al met al vind ik dat je op een goede manier gehandeld hebt, toch rustig blijven ondanks dat er zoveel spanning op de boot heerste. Was het soms niet zo dat een gevoel van onbehagen je bekroop? Omdat er toch een moordenaar op de boot zou zijn. Nou, mij zou het in ieder geval wel erg spannend lijken, maar aan de andere kant ook wel een uitdaging. Blijft voor jou elke nieuwe zaak ook weer een nieuwe uitdaging?
Ik hoop dat er nog vele spannende zaken voor jou zullen volgen en dat je deze ook weer op een goede manier kunt oplossen. En wat ik graag nog even wil zeggen: blijf luisteren naar je gevoel!

Groeten, Sharonna

3. Evaluatie.

a) Beargumenteerd eindoordeel:
Ik vond ‘Death on the Nile’ een erg goed boek. Het verhaal was erg spannend en dit zorgde ervoor dat je graag verder wilde lezen. In het begin van het boek kon ik mezelf goed inleven met Jacqueline. Linnet, haar beste vriendin, had haar verloofde afgepakt. Ik vond het wel vreemd dat ze het stel bleef achtervolgen. Toen ik erachter kwam dat Jacqueline en Simon in een complot zaten, vond ik haar en hun plannetje erg gemeen. Hercule Poirot vond ik een erg goede personage. Hij bevat goede eigenschappen, hij bleef rustig tijdens de chaos op de boot en ging op een goede manier onderzoeken. Ik denk dat hij al eerder wist dat Jacqueline en Simon de moordenaars waren, maar hij kon dit natuurlijk vertellen, voordat hij bewijs kon leveren of dat zij bekentenis zouden afleggen.
Het keerpunt in het verhaal, deze is wanneer Poirot zichzelf realiseert dat hij al die tijd in de verkeerde richting heeft gedacht, zorgde ervoor dat de spanning weer steeg.
Agatha Christie heeft inderdaad een erg goede detective geschreven. Ze gaf mij als lezer het gevoel dat ik op een gegeven moment wist wie de dader was, maar dit gevoel bedroog zij door te vermelden dat de daders twee totaal andere mensen waren.
b. Oordeel over de verdiepingsopdracht:
Ik vond de verdiepingsopdracht niet zo moeilijk. Toen ik de brief aan Hercule wilde gaan schrijven, bedacht ik mij dat ik wilde weten of hij al eerder wist wie de daders waren. Deze vraag heb ik hem gesteld. Verder vroeg ik me af of hij niet een bepaalde spanning voelde en of elke nieuwe zaak ook een nieuwe uitdaging blijft. Tot slot hoop ik dat hij echt naar zijn gevoel blijft luisteren, omdat ik denk dat zijn gevoel hem al veel eerder vertelde wie de moordenaars waren. c. Wat is verwarrend of onduidelijk aan de verdiepingsopdracht?
Ik vond de verdiepingsopdracht duidelijk. Anders dan normale verdiepingsopdrachten, maar goed uitvoerbaar.