"On the grasshopper and cricket"

On the Grasshopper and Cricket by John Keats

The poetry of earth is never dead:
When all the birds are faint with the hot sun,
And hide in cooling trees, a voice will run
From hedge to hedge about the new-mown mead;
That is the Grasshopper’s - he takes the lead
In summer luxury,- he has never done
With his delights; for when tired out with fun
He rests at ease beneath some pleasant weed.

The poetry of earth is ceasing never:
On a lone winter evening, when the frost
Has wrought a silence, from the stove there shrills
The Cricket’s song, in warmth increasing ever,
And seems to one in drowsiness half lost,
The Grasshopper’s among some grassy hills.

December 30, 1816.

Achtergrondinformatie:
Het gedicht laat zien dat de dichter gelooft dat het mooie van de natuur nooit zal eindigen. Zowel in de zomer als het veel te warm is voor alle vogels om vitaal te fluiten is er dan altijd nog het prachtige geluid van de sprinkhaan. In de winter als alles stil is, je eenzaam bent en alles bedekt met vorst is het de krekel die een warm lied zingt.

Het gedicht is geschreven in de vorm van een sonnet. Dat is een gedicht dat bestaat uit 14 versregels en dat is verdeeld in een strofe van acht en zes regels. Tussen deze twee strofen vind een wending plaats, ookwel 'chute' genoemd. Vaak is dit een tegenstelling. In "On the grasshopper and cricket" is de chute de tegenstelling tussen zomer en winter. De eerste acht versregels beschrijven de schoonheid van de natuur in de zomer en de laatste 6 versregels de schoonheid van de natuur in de winter.
Het is typisch voor de periode romantiek dat er vol gevoel over de natuur wordt gepraat. Er wordt in het gedicht gezegd dat de schoonheid der natuur iets is van alle tijden en dat het niet afhangt van de wisseling van seizoenen.

Een analyse op internet voegt het volgende toe:
"Keats(the poet) was a pantheist, which means that he believed that God and Nature are equivalent. That explains the word "dead" in the first line: "The poetry of earth is never dead." What he is trying to say is that since, according to pantheism, God and Nature are equivalent, then God must be present in everything natural, including humans; therefore, the human race will never die. Life on the whole is eternal and the death of an individual is brief.That's also why the bit about the cricket(the winter bit) begins three-quarters down the poem: the first part, about the grasshopper(summer), represents youth and the line "The poetry of earth is ceasing never" represents a transition from youth to old age(autumn: transition from summer to winter)." -http://www.eliteskills.com/c/232
"Keats is suggesting that although we easily recognize the beauty of life in youth, there is also plenty of beauty in old age. "http://wiki.answers.com/Q/What_is_on_the_grasshopper_and_the_cricket_by_john_keats_about
Dit is een nuttige toevoeging, omdat we dit zelf niet hadden kunnen bedenken, maar het wel een groot deel verklaart van dit gedicht. Niet alleen in de alle seizoenen is de natuur mooi, maar het leven is mooi in jeugd en in ouderdom. Deze informatie is dus een "eye opener".

Onze mening
We vinden het mooi gedicht, omdat de winter met de zomer wordt vergeleken. Men komt dan vaak tot de conclusie dat de zomer het mooist is, maar hier wordt ook beargumenteerd dat de winter net zo mooi is. Dat het gewoon de natuur in zijn geheel is die mooi is, dat het niet uit maakt in welk seizoen dat is. De sonnet is een goede dichtvorm hierbij, omdat de chute duidelijk de tegenstelling duidelijk maakt tussen zomer en winter. Het was ons niet helemaal duidelijk wat uiteindelijk de diepe betekenis was. Maar toen wij een analyse op internet vonden (die wij hebben bijgevoegd) werd het ons allemaal duidelijker. God komt terug in de mens, de natuur...overal in! En de grasshopper staat voor 'jeugd' (zomer staat voor het opbloeien van leven) en de krekel voor 'ouderdom' (de winter staat voor aftakeling en verval). Dit is mooi bedacht.